Ο Χοσέ Τριάνα τοποθετεί τη δράση του έργου η Νύχτα των δολοφόνων τη δεκαετία του πενήντα, δηλαδή λίγο πριν από την κουβανική επανάσταση. Μέσα από το παιχνίδι τους, τρεις έφηβοι συνειδητοποιούν λίγο λίγο τις ιδιομορφίες του οικογενειακού οικοδομήματος που ζουν καθημερινά. Δεν αντέχουν την τεταμένη ατμόσφαιρα στο σπίτι, καθώς παίρνουν μέρος στις περισσότερες από τις οικογενειακές σκηνές. Γι’ αυτό σχεδιάζουν να ανατρέψουν το κατεστημένο για να φτάσουν σε μια ζωή πιο ανθρώπινη. Ο τρόπος που διάλεξε ο Τριάνα για να μπλέξει τα τρία πρόσωπα, την Μπέμπα, την Κούκα και τον Λάλο, στη διαδικασία του εγκλήματος είναι μοναδικός. Οι γονείς δεν σκοτώθηκαν ποτέ πραγματικά. Το έγκλημα υπάρχει μόνο στη σκέψη των τριών αδερφών. Το έγκλημα υπάρχει μόνο στο παιχνίδι.

Σ’ αυτό το έργο ήθελα να γκρεμίσω τα αναχρονιστικά στοιχεία, τις σπασμωδικές σχέσεις ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Να καταστρέψω τους μύθους και τα φαντάσματα που ακολουθούν καθημερινά τον άνθρωπο, να επαναφέρω τον άνθρωπο στην κριτική του σκέψη, στη δημιουργική ενεργητικότητα, στην ελεύθερη ζωή.