Στον εν γένη πυρήνα της γλώσσας, η Μουσική
Στο προ κείμενο, η ανάγκη, η πρόθεση, ο σχεδιασμός της γραφής
προκύπτουν από μια προσωπική δραματική γραμματική

Η διατύπωση του Πόνου σε Λόγο
ως πρωτογενής αναπαράστασή του
αποδίδει την “φυσική δυναμική του εν ψύχου”
Από την κραυγή στη μελωδία
από το επιφώνημα στο άσμα
από το κλάμα του νεογνού στον κύκνειο ρόγχο
όλα μαρτυρούν
μια λειτουργία εκπνοής
έναν συναρμό
εν ψύχωσης του σώματος

Το σώμα ως μουσικό όργανο
με χορδές -κυρίως από μυϊκές ίνες-
και κοιλότητες-ηχεία
είναι ο τόπος όπου εν πνέεται
και συνάδεται εδώ η συνείδηση για τον κόσμο

Η εν γραφή του έργου εμπεριέχει
τις γραμμές ή μάλλον τους επάλληλους κύκλους
αυτής της εγγενούς πηγαία μουσικότητας του λόγου
και ειδικά της θηλυκής φωνής του