Το Έξω απ’ την πόρτα έχει παιχτεί στις κυριότερες γερμανικές σκηνές και σε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες χώρες του κόσμου. Στη Γερμανία γυρίστηκε επίσης και σε ταινία, από τον σκηνοθέτη Λιμπενάινερ, με τον τίτλο Αγάπη 47. Στην Ελλάδα, η τιμή για την παρουσίαση του Μπόρχερτ στο θεατρικό και αναγνωστικό κοινό ανήκει στο περιοδικό “Θέατρο” και στη θεατρική ομάδα Θέατρο της Νέας Ιωνίας.
Στην Ελλάδα και στην παρούσα μετάφραση παίχτηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τη θεατρική περίοδο 1980 – 1981, από το Πειραματικό Θέατρο Δάφνης Διάθλασ”, από το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου Θεατροφρένεια το 2010, και από τη Θεατρική Σκηνή Εκτός Σχεδίου το 2011.

Ο Μπόρχερτ, στο Έξω απ’ την πόρτα στη σκηνή της συνομιλίας του με τον συνταγματάρχη, ίσως την ωραιότερη σκηνή του έργου, θέτει το πρόβλημα της ευθύνης για τα εκατομμύρια νεκρούς του πολέμου και γίνεται έτσι η συνισταμένη των Γερμανών εκείνων που κατόρθωσαν να παραμείνουν ψύχραιμοι, ανθρώπινοι και αντικειμενικοί, μέσα στο μεθύσι των χιτλερικών επιτυχιών και που μπορούσαν ν’ αποτελέσουν μεταπολεμικά τον πυρήνα ιδεολογικής κάθαρσης και πνευματικής αναγέννησης της Γερμανίας

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Μπέκμαν, ένας από εκείνους που γύρισαν
Η γυναίκα του, που τον ξέχασε
Ο φίλος τους, που την αγαπάει
Μια κοπέλα, που ο άντρας της γύρισε με ένα πόδι
Ο άντρας της, που χίλιες νύχτες την έβλεπε στα όνειρά του
Ένας συνταγματάρχης, που είναι πολύ αστείος
Η γυναίκα του, που κρυώνει στη ζεσή της κάμαρα
Η κόρη, την ώρα του δείπνου
Ένς διευθυντής καμπαρέ, που θα ήθελε να είναι γενναίος αλλά προτιμούσε να παραμένει δειλός
Η κυρία Κράμερ, που δεν είναι τίποτα άλλο από την κύρια Κράμερ και αυτό ακριβώς είναι τόσο ανυπόφορο
Ο γέρος, ο θεός που κανείς πια σ’ αυτόν δεν πιστέυει
Ο εργολάβος κηδειών, που όλο ρεύεται
Ο οδοκαθαριστής, που είναι ο κανένας 
Ο άλλος, που καθένας τον γνωρίζει
Η Έλβα, το ποτάμι