“Είναι ένα έργο με γνήσια πρωτοποριακή στόφα και που το ανάλογό του δύσκολα θα το βρίσκαμε στο εντελώς μοντέρνο ελληνικό θέατρο”. (Κλέων Παράσχος, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1960)

“Με το χέρι στην καρδιά, τίμια και αληθινά, μπορούμε να πούμε πως “Το προξενιό της Αντιγόνης” μπορεί να σταθεί στην αρχή της χάραξης ενός δρόμου”. (Τώνης Τσιρμπίνος, ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ 1960)

“Το προξενιό της Αντιγόνης μου έκαμε εξαιρετική εντύπωση”. (Αλέξης Μινωτής, ΕΜΠΡΟΣ 1960)

“Όπως ο Αλαφροΐσκιωτος του Πειρασμού, οι ήρωες του Ζιώγα επικοινωνούν με τις μαγικές δυνάμεις της φύσης, κατεβαίνουν βαθιά στο μυστήριο των μικρών αριθμών, αφουγκράζονται τη μέλισσα κοντά στο λουλουδάκι, ταυτίζονται με τον ύπνο του σκουληκιού, με ευαίσθητες κεραίες, ακούν τους ανάκουστους κελαηδισμούς, όταν η φύση βρίσκει τη γλυκιά και την καλή της ώρα”. (Κ. Γεωργουσόπουλος, ΤΟ ΒΗΜΑ 1977)

“Πρέπει να πω ότι θεωρώ “Την κωμωδία της μύγας” ένα αριστούργημα και δεν τσιγκουνεύομαι να μεταφέρω το χαρακτηρισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο”. (Κ. Γεωργουσόπουλος, ΤΟ ΒΗΜΑ 1977)