Θίασος … Σκαιών

Δύσκολη ζωή, αυτή που ζούμε

με κόπους, αγωνία και αγώνα.

Ξιπόλητοι στ’ αγκάθια προχωρούμε

θύματα του εικοστού πρώτου αιώνα.

Της κακοδιαχείρισης τα νέφη

πυκνώνουνε πάν’ απ’ το Παρθενώνα.

Στην κρεαταγορά πωλούνται βρέφη

παραγωγής του εικοστού πρώτου αιώνα.

Επικρατεί κατάσταση αγρία

επάνω στης ζωής την περηφάνεια.

Κατέπεσε η δημόσια υγεία

στου εικοστού πρώτου αιώνα τα τσογλάνια.

Γυρίζει ο τροχός και οι αιώνες

κομίζουνε τα «φρούτα» των καιρών.

Κι ουδέποτε τόσοι απατεώνες

όσοι των τρεχόντων μας καιρών.

Αγύριστα κεφάλια οι κυβερνήτες,

στον κόσμο τους, καθόλου ρεαλιστές.

Παράπλευρα οι… «κύριοι» αλήτες

κι έπονται οι πάσης φύσεως ληστές.

Κινούμαστε ως κόσμος των αγγέλων

και βαίνουμε ως θίασος σκαιών.

Δεν δείχνουν οι ορίζοντές μας μέλλον

και πάσχει ο εικοστός πρώτος αιών.

Μ’ αέρα εθνοσώστη κυβερνήτη

έκαστος στην Ελλάδα ξεκινά.

Με φόρους κι αφαιρώντας μας το σπίτι

με ύφος παντογνώστη κυβερνά.

Κι εξέρχεσαι πρωίαν χάριν γούστου

εκτός ιδίου χώρου σφαλιστού.

Και βρίσκεσαι εν αιθρία του Αυγούστου

εικοσιένα αιώνες προ Χριστού…

Δείτε επίσης