Με τον Φτωχό Φονιά ο Τσέχος Πάζελ Κόχουτ πέτυχε δυο βασικά κατορθώματα. Πρώτα, έκανε μια αριστοτεχνική θεατρική διασκευή του άριστου διηγήματος “Ο Τρελός” του Λεονίντ Αντρέγιεβ (1871-1919), όπου εξετάζεται με εξαίρετη διεισδυτικότητα το πρόβλημα της ψυχοπάθειας και της λογικής, και δεύτερο, διατύπωσε μια διαμαρτυρία εναντίον του ψυχικού πόνου που αλλοτρίωνα τον άνθρωπο από τη συμμέθεξή του στον κοινωνικό του περίγυρο. Αυτή την ευπάθεια την παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα στο έργο, όπου ο ανυπόφορος διχασμός ανάμεσα στην επιθυμία και την εκπλήρωσή της κάνει έναν άτυχο ερωτευμένο “τρελό”. Κάθε μετάφραση είναι και μια πράξη αγάπης προς το πρωτότυπο, ή, τουλάχιστον, μια οπισθογράφηση των ιδεών που το κείμενο εκφράζει. Δεκαοχτώ χρόνια έχουν περάσει από τότε που δούλεψα πάνω στο κείμενο τούτο στην παραλιακή πόλη του Μοναστήρ, στην Κεντρική Τυνησία. Το ότι όμως το μήνυμά του είναι επίκαιρο και σήμερα, είναι για μένα πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Το ότι είναι και ένα υπέροχο θεατρικό κείμενο, ελπίζω να γίνει αντιληπτό πέρα από τις αναγκαστικές μεταφραστικές εκμαυλίσεις.