Διαθέτοντας στέρεη φιλοσοφική, επιστημονική και παιδαγωγική μόρφωση, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου πηγαίνει πολύ πιο πέρα, από όλους όσοι υιοθετούν τις παιδαγωγικές καινοτομίες: επιδίδεται με θάρρος και οξύνεια σε μια κριτική διερεύνηση, των ίδιων των θεμελίων της αγωγής. Μετά από μια συστηματική ανάλυση των επίσημων παιδαγωγικών κειμένων και των διαδεδομένων παιδαγωγικών θεωριών, διατυπώνει τις απόψεις του σε μια προσπάθεια να θέσει μάλλον τα προβλήματα παρά να τα λύσει. Η μεστή και νευρώδης αυτή ανάλυση καλεί τον αναγνώστη παιδαγωγό σε γόνιμο και δημιουργικό στοχασμό σχετικά με το λειτούργημα του και τον προειδοποιεί ότι στην προσπάθεια του αυτή το κυριότερο εμπόδιο είναι οι προκαταλήψεις του και η προσαρμογή του στο καθιερωμένο, δηλαδή ο ίδιος ο εαυτός του.