Ο ιερομόναχος Μεθόδιος Ολυμπιώτης, ο πλέον αξιόλογος “έξ Αυγίας” λόγιος του 18ου αιώνα, δεν ανήκει στην χορεία των ανδρών, που με το έργο τους άνοιξαν καινούργιους ορίζοντες στη νεοελληνική διανόηση. Ανήκει, όμως, σ’ εκείνους, που διατήρησαν άμεση σχέση με τους “απλούστερους ” του Γένους ποιμένοντας τους πιστούς δύο ενοριών της διασποράς και προσφέροντας σ’ όλους τους συγκαιρινούς του – αλλά και σε μας – τη δυνατότητα επιστροφής στην Πατερική σκέψη τόσο με την απόδοση σε δημώδη λόγο των Κατηχήσεων του Ιεροσολύμων Κυρίλλου όσο και με τη “Μικρά ερμηνεία του Πιστεύω”, που αποτελεί το αριστούργημά του.