Ο Ευριπίδης διέβλεπε το χάος που γύρω του είχε αρχίσει να δημιουργείται και με την έμφυτη ενόρασή του, ίσως και να πρόβλεπε εκείνο που θα συνέβαινε αργότερα, ακριβώς γιατί οι νόμοι της φύσης, οι ηθικοί νόμοι, οι αυστηρές παραδόσεις παρεβιάζοντο και κατεπατούντο. Έγραψε τις Βάκχες για να προβληματίση τον άνθρωπο, να τον σπρώξη στην περισυλλογή.
Και ίσως θα πρέπει ο άνθρωπος κάθε εποχής να σκύβη στα λόγια αυτών των μεγάλων, όχι μόνο για να μάθη αλλά για να νοιώση τι πρέπει νάναι ο άνθρωπος, να νοιώση ότι οι νόμοι της φύσης, οι μεγάλοι ηθικοί θεσμοί δεν παραβιάζονται ατιμωρητί και να θέτη φραγμό στην απεριόριστη απληστία που πάντα τον κατέχει, πριν συντιβή από τα ίδια του τα έργα.