Η υπόθεση του έργου αναφέρεται στις δυο δίκες του μεγαλύτερου σοφού της ανθρωπότητας, του Σωκράτη. Η μία απ’ αυτές, ήτοι: α) Η “συνοπτική δίκη”, που έλαβε χώρα το 404 π.Χ., όταν την εξουσία στην αρχαία Αθήνα κατείχαν οι ολιγαρχικοί και την ασκούσαν οι Τριάκοντα τύραννοι με αρχηγό τον Κριτία, ο οποίος ήταν μαθητής του Σωκράτη και θείος της μητέρας του Πλάτωνα. Γι’ αυτή τη “συνοπτική δίκη” κάνει λόγο μόνο ο ιστορικός και μαθητής του Σωκράτη Ξενοφών, ενώ γι’ αυτήν δεν αναφέρει τίποτα και πουθενά ο Πλάτων. Β) Η μεγάλη δίκη έλαβε χώρα το 339 π.Χ., όταν την εξουσία ασκούσαν οι δημοκρατικοί, ύστερα από την παλινόρθωση της δημοκρατίας το 403 π.Χ. από τον Θρασύβουλο. Και οι δυο αυτές δίκες είχαν σαν στόχο τους τη δίωξη των νέων ιδεών που διατυπώνονταν κυρίως από τους φιλοσόφους και διανοούμενους της εποχής, οι οποίοι αμφισβητούσαν και ήθελαν να κλονίσουν τις εγκαθιδρυμένες παλιές αντιλήψεις και να διαφωτίσουν την Αθηναϊκή κοινωνία με καινούργιες…