Οι πρωτοπόροι συγγραφείς σπανίως αναγνωρίζονται άμα τη εμφανίσει. Ο γιατρός Άντον Τσέχωφ, ταπεινής καταγωγής, φυματικός από φοιτητής, με μεγάλη ευαισθησία για τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του, πεζογράφος και κωμωδιογράφος με ανθρωπιστική κατεύθυνση, συνάντησε μεγάλη ψυχρότητα με το πρώτο πολύπρακτο θεατρικό του έργο, τον Πλατόνωφ που γράφτηκε το 1881 αλλά παίχτηκε το 1920, αφού κανένας δεν δέχτηκε να το ανεβάσει κι ο εύθικτος συγγραφέας το έκρυψε στα συρτάρια του. Αυτή η πικρία αντανακλάται στον ήρωα του Γλάρου που γράφτηκε 14 χρόνια μετά, το 1895, και γνώρισε θριαμβευτική επιτυχία το 1898 ως τρίτο έργο που ανέβασε το μυθικό πλέον και σημαντικό, για την Ιστορία του Θεάτρου και της υποκριτικής τέχνης, Θέατρο Τέχνης της Μόσχας. [Κωνσταντίνος Μπούρας, θεατρολόγος]

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΕΙΡΗΝΑ ΝΙΚΟΛΑΓΕΒΝΑ ΑΡΚΑΝΤΙΝΑ, μαντάμ Αρκαντίνα, ηθοποιός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝ ΓΑΒΡΙΛΟΒΙΤΣ ΤΡΕΠΛΙΕΒ, γιος της, νέος είκοσι πέντε χρονών
ΠΙΟΤΡ ΝΙΚΟΛΑΓΕΒΙΤΣ ΣΟΡΙΝ, αδελφός της
ΝΙΝΑ ΜΙΧΑΗΛΟΒΝΑ ΖΑΡΕΤΣΝΑΓΙΑ, νεαρή κοπέλα, κόρη πλούσιου χτηματία
ΗΛΙΑ ΑΘΑΝΑΣΕΒΙΤΣ ΣΑΜΡΑΕΒ, απόστρατος υπολοχαγός επιστάτης του Σόριν
ΠΑΛΙΝΑ ΑΝΤΡΕΓΕΒΝΑ, γυναίκα του
ΜΑΣΣΑ, ΜΑΡΙΑ ΗΛΙΝΙΤΣΝΑ, κόρη του
ΜΠΑΡΙΣ ΑΛΕΞΕΓΕΒΙΤΣ ΤΡΙΓΚΟΡΙΝ, συγγραφέας
ΕΥΓΚΕΝΙΗ ΣΕΡΓΚΕΓΕΒΙΤΣ ΝΤΟΡΝ, γιατρός
ΣΥΜΕΩΝ ΣΥΜΕΟΝΟΒΙΤΣ ΜΕΝΤΒΕΝΤΕΝΚΟ, δάσκαλος
ΓΙΑΚΩΒ, εργάτης
ΕΝΑΣ ΜΑΓΕΡΑΣ
ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ