Έναν χρόνο μελετούσε στον νου του ο Ίψεν το θέμα του Κούκλας σπιτικό. Στο διάστημα αυτό, κατά το συνήθειό του, οικοδομούσε λίγο λίγο, ψηφί το ψηφί, τα πρόσωπα, τα φώτιζε από διάφορες γωνίες, αναζητούσε τις αντιδράσεις που τους ήταν οι περισσότερο ταιριαστές, τα λόγια που χαρακτηρίζουν με τρόπο έκτυπο, τελειωτικό. Όταν έρχεται η στιγμή να συνθέσει πια το υλικό του, θυμάται πως του είχανε μιλήσει για κάποιο παλαιό μοναστήρι, μετασκευασμένο σε ξενοδοχείο, κοντά στο Αμάλφι. Φεύγει από τη Ρώμη και αποσύρεται εκεί. Τέσσερις μήνες και κάτι θα του πάρει η συγγραφή τού Κούκλας σπιτικό από το πρωτόγραφο ώς το οριστικό κείμενο. Και στους τέσσερις αυτούς μήνες ο Ίψεν θα στερεώσει, έστω και με κάποιες ακόμα αστάθειες ή αναδρομές σε κάποιες παλαιές μεθόδους, τη νέα μορφή του δραματικού έργου, την «ιψενική». [Άγγελος Τερζάκης]