Η Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ αναφέρεται στην ιστορία της ηρωίδας, έτσι όπως παρατίθεται στην Αγία Γραφή, η οποία ζητά από τον Ηρώδη να αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Άτυχο εξαρχής στο θέατρο το έργο τούτο· γιατί με βήμα σημειωτό μπόρεσε ν’ ανέβει στη σκηνή, ώσπου να την υποτάξει. Καλότυχο περίσσια το βιβλίο. Ο ποιητής του, Oscar Wilde, το είχε γράψει από τα 1891, στα γαλλικά. Και καθώς βεβαιώνει ο Άγγλος κριτικός κ. R. B. Ross, ο κατά το παρόν επίτροπος της φιλολογικής και δραματικής περιουσίας του Ουάιλντ, η Σαλώμη δεν είχε ποτέ φιλοτεχνηθεί, όπως πιστεύουν πολλοί, επίτηδες για την τρανή του γαλλικού θεάτρου ρήγισσα, τη Σάρα Μπερνάρ. Έτυχε, στα 1892, όταν έπαιζε με το θίασό της στη Λόντρα, να επιθυμήσει να της έγραφε ο ποιητής μας ένα έργο· και αυτός γελαστικά της αποκρίθηκε πως το είχε κιόλας έτοιμο. Επιμένει εκείνη να δει το τετράδιο και αποφασίζει αμέσως να το παραστήσει λησμονώντας, ίσως και χωρίς να γνωρίζει, τον αγγλικό νόμο που εμποδίζει να ανεβάζονται βιβλικά πρόσωπα στη σκηνή. Αρχίζει τις δοκιμές και η βιβλιοκρισία της το απαγορεύει. Το έργο τυπώθηκε στα γαλλικά πρώτη φορά το 1893. Ο τύπος τότε το χαιρέτησε με όνειδος μεγαλύτερο παρά κάθε άλλο έργο του Ουάιλντ και το καταδίκασε στην αιώνια λήθη. Στα αγγλικά πρωτοτυπώθηκε το 1894.