Το σύστημα δεν μπορεί να αποστηθιστεί· πρέπει να αφομοιωθεί, να απορροφηθεί σταδιακά. Γνώση του συστήματος σημαίνει ικανότητα χρησιμοποίησής του· πρέπει να διδαχτεί σαν αδιάσπαστη ολότητα, χωρίς να διαιρεθούν τα διάφορα στοιχεία του. Μεμονωμένη μελέτη των στοιχείων μπορεί να «τεμαχίσει» τη στάση του ηθοποιού στη σκηνή. Η απλότητα και η σκηνική αλήθεια έγιναν βασικές αρχές και το σύστημα Στανισλάβσκι εμφανίστηκε σαν ένα ισχυρό όπλο κατά της προχειρότητας, των κλισέ και του μανιερισμού. Το σύστημα εξελίχτηκε σε δημιουργική τεχνική για την πιο αληθινή απεικόνιση χαρακτήρων σε κάθε έργο κωμωδία ή δράμα, του Τσέχοφ ή του Ίψεν, του Σέξπηρ ή του Ο’ Νηλ. Το σύστημα αναγνωρίστηκε σαν μια επαναστατική εξέλιξη στο θέατρο και άρχισε να εφαρμόζεται σε κάθε γωνιά της Ρωσίας, ακόμα και από ηθοποιούς θιάσων με τάσεις τελείως διαφορετικές από εκείνες του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας.
Το σύστημα Στανισλάβσκι προορισμένο να παίξει εξέχοντα ρόλο στην εξέλιξη του θεάτρου του 20ού αιώνα, γεννήθηκε χάρη στη γεμάτη αυταπάρνηση αναζήτηση από τον Στανισλάβσκι για πάνω από σαράντα χρόνια, απαντήσεων σε προβλήματα ηθοποιών, σκηνοθετών και των νόμων της δημιουργικότητας. Πουθενά στον κόσμο του θεάτρου δεν μπορούν να λυθούν σκηνοθετικά ή ερμηνευτικά προβλήματα χωρίς να ληφθούν υπόψη τα διδάγματα του Στανισλάβσκι. Χάρη στην ορολογία του συστήματος −κύριος σκοπός, λογική των ενεργειών, δεδομένες συνθήκες, επικοινωνία, υπερκείμενο, εικόνες, χρονο-ρυθμός και άλλα− δημιουργήθηκε μια κοινή γλώσσα.