Ένας τίμιος και ειλικρινής καλλιτέχνης απέθανε, σχεδόν υπό εχεμύθειαν, όπως επέρασε και την ταλαιπωρημένην του ζωή. Και όμως το έργον του Πολυχρόνη Λεμπέση κατέχει ήδη την θέσιν του, μίαν επίσημον και χαρακτηριστικήν θέσιν εις την Νεοελληνικήν τέχνην, και η καλλιτεχνική κριτική, όταν έλθη η στιγμή να χωρισθούν τα πρόβατα από τα ερίφια θα ενασχοληθή με αυτό κατά την αξία του και την σημασίαν του. Με τα θερμά και διορατικά αυτά λόγια αποχαιρετούσε το ζωγράφο Πολυχρόνη Λεμπέση την άνοιξη του 1913 ο Παύλος Νιρβάνας, στην μοναδική ίσως νεκρολογία που γράφτηκε για το σχεδόν λησμονημένο καλλιτέχνη.