«ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ»:
Πανηγυρίζω και τραγουδώ.
Και ό,τι παίρνω θα πάρεις.
Γιατί κάθε μόριο που μου ανήκει ανήκει επίσης και σε σένα.
Περιφέρομαι άσκοπα και ζητώ την ψυχή μου,
Σκύβω και περιφέρομαι άσκοπα παρατηρώντας με την ησυχία μου
κάποιο μίσχο χλόης καλοκαιρινής.
Η γλώσσα μου, κάθε μόριο του αίματός μου, έγινε από τούτο το
χώμα από τούτο τον αέρα,
Γεννημένα εδώ από γονείς, γεννημένος εδώ από γονείς το ίδιο, και
οι γονείς τους το ίδιο,
Εγώ, τώρα σε ηλικία τριάντα επτά χρονών σ’ εξαίρετη υγεία
αρχίζω,
Ελπίζοντας να μην διακόψω μέχρι τον θάνατο.
Εγωισμοί και σχολεία άχρηστα,
Αποτραβηγμένος για λίγο έφθασα εκεί που αυτοί είναι, αλλά ποτέ
δεν ξέχασα,
Αντέχω για καλό ή κακό, καταφέρνω να μιλώ σε κάθε κίνδυνο,
Φύση δίχως έλεγχο με αρχέγονη ενέργεια.
