Ο Γκοτιέ έζησε και ξεδίπλωσε το έργο του στο μεταίχμιο των μεγάλων αλλαγών στην τέχνη και τον πολιτισμό. Στον κλυδωνισμό της μετάβασης απ’ τον ρομαντισμό στην ελεύθερη γραφή του, πότε ριζωμένη στο παλιό και πότε προσπαθώντας να ξεδιακρίνει το καινούργιο. Αυτή η αμφίρροπη τάση φαίνεται έντονα στα φανταστικά διηγήματά του. Η μορφή και το γενικότερο πνεύμα του κινούνται ακόμα στο πλαίσιο της ποιητικής του ρομαντισμού, όμως ένα δεύτερο επίπεδο λογικοποίησης της αφήγησης και ρητής ακριβολογίας σέρνεται στο φόντο αυτών των ιστοριών και δίνει μια νέα χροιά στην τελική υπόσταση του κειμένου”. (Α. Ταρνανάς)

“Τα φανταστικά διηγήματα και οι νουβέλες του Γκοτιέ δείχνουν μία από τις κυριότερες πλευρές της πολυσήμαντης πεζογραφίας του, εκείνη την πλευρά που εγκαινιάζει την επίσημη εισβολή του φανταστικού στη Γαλλία και που, ταυτόχρονα, αποκαλύπτει τις εκτάσεις ανάμεσα στις οποίες ο πεζογράφος Γκοτιέ κινήθηκε: στη βίωση της οριακής εμπειρίας και στην άρνησή του να συμβαδίσει με τους σύγχρονους υλιστικούς καιρούς και τον στυγνό θετικισμό τους. Από τις απόψεις αυτές, ο άνθρωπος με «το κόκκινο γιλέκο», που το φορούσε περιφρονώντας τους αστούς της εποχής του, ανήκει στη χορεία όλων εκείνων που ανανέωσαν πολλά είδη του λόγου και φυσικά άνοιξαν την αυλαία του φανταστικού, του παράξενου και του θαυμαστού”.