Αν ο Παζολίνι έφτανε αυτό το φθινόπωρο του 2004 στα μέρη μας, θα ‘ταν 82 ετών. Γεννήθηκε στη Μπολώνια το 1922. Βρέθηκε δολοφονημένος στην Όστια την Κυριακή 2 Νοεμβρίου του 1975. Ήταν 53 ετών. Εκεί, σ’ ένα τοπίο όπως στις ταινίες του, στήθηκε το βιαστικό σκηνικό του τέλους. Οι εφημερίδες που κυκλοφόρησαν το πρωί της Δευτέρας μιλούσαν για τις λεπτομέρειες. Από την εποχή της στυγνής εκτέλεσης στη Γρανάδα του Λόρκα είχε να ζήσει ο κόσμος μια παρόμοια αρχαία σκηνή θανάτου.

Ξέρω πώς θα έφτανε σήμερα εδώ ο Παζολίνι -φορώντας καμπαρτίνα. Κρατώντας ένα μπαστούνι για να ισορροπεί την ευφυΐα του. Την ορθοστατική πίεση. Θα ‘ταν πάντα αληθινός και οξύς. Τα γυαλιά του θα τού έκρυβαν τα μάτια. Τα μάτια του που έβλεπαν μακριά και πίσω από τα αντικείμενα. Θα ήταν λιπόσαρκος. Αυστηρός στην τροφή του. Δεν θα κάπνιζε. Δεν θα ‘κανε τίποτα κοινό. Όπως πάντα.