Το βιβλίο μου “Άρωμα Κρήτης” ξεκίνησε να γράφεται για να δώσει στον αναγνώστη ένα είδος διαλόγου με τη μητέρα μου. Έτσι κι ο αρχικός τίτλος του βιβλίου ήταν “Διάλογος με τη μητέρα”. Καθώς όμως η γραφή του προχωρούσε στάθηκε αδύνατο να μη γίνει και μία αρχειακή περιδιάβαση στο ανέκδοτο υλικό που διαθέτω αφ ενός για να συμπληρωθούν τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί στο βιβλίο μου “Η μάνα μου, η Κρήτη”, αφ ετέρου για να “μιλήσει” περισσότερο η μητέρα και ο κόσμος της που είναι γεμάτος “άρωμα Κρήτης”.
Τα απαντητικά μου κομμάτια που παρεμβάλλονται, φωτίζοντας κάπως την εσωτερική πορεία της “κόρης-συγγραφέως” δεν αποτελούν την ολοκληρωτική απάντηση σ αυτόν τον διάλογο με τη μάνα.

Αυτά τα οποία πρωτοπαρουσιάζω εδώ, ίσως αρκούν για την συμπλήρωση διορθώσεων χαρακτήρων που περιγράφονται, καταστάσεων ή και λανθασμένων πληροφοριών για γεγονότα. Ακόμα χρησιμοποιούνται εδώ κατάλοιπα από το αρχείο Βικτωρίας Καλοκαιρινού-Καπετανάκη, και από αυτά της οικογένειας Μίνωα Ησυχάκι πατέρα της μητέρας μου.