Από τα πανάρχαια χρόνια η ζωή του Ελληνισμού είναι άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα. Ο ελληνικός γεωγραφικός χώρος, διάσπαρτος μέσα στο υγρό στοιχείο, ανάγκασε τον Έλληνα, σε συνδυασμό και με την έφεσή του για το εμπόριο, να στραφεί στο ναυτικό βίο και να δημιουργήσει μακραίωνη ναυτική παράδοση. Ο Έλληνας ναυτικός, θαρραλέος και ριψοκίνδυνος, χρησιμοποιώντας εξαρχής πλωτά μέσα άφθαστης ναυπηγικής αρτιότητας, κατόρθωσε γρήγορα να κυριαρχήσει όχι μόνο στους θαλάσσιους δρόμους του Αιγαίου αλλά και της ευρύτερης μεσογειακής λεκάνης. Οι Έλληνες έγιναν φορείς της διακίνησης του εμπορίου και της διάδοσης των πολιτιστικών αγαθών. Η δυναμική παρουσία και δραστηριότητα του ελληνικού ναυτικού υπήρξε καθοριστική στους μεγάλους σταθμούς της ιστορίας, όταν ο ελληνικός λαός αναλάμβανε την παγκόσμια πολιτική ηγεσία, στα όψιμα μυκηναϊκά χρόνια, στην κλασική εποχή, στους χρόνους της ακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας