Αγαπητέ μου Φώτη σε φιλώ, μαζί με την οικογένεια σον, ευχόμενος υγείαν και χαράν. Χθες έλαβα το γράμμα σου, πέρασα από το Ταχυδρομείο και το πήρα, διότι την προηγούμενη πέρασε ο ταχυδρόμος και μου άφησε σημείωμα, διότι δεν με βρήκε. Η ανυπομονησία μου με έκανε να ανοίξω το γράμμα μέσα στο Τραμ· χάρηκα τόσο πολύ γι’ αυτό το γράμμα και για την φωτογραφία, δεν φαντάζεσαι πόσο, γι’ αυτό σε ευχαριστώ για την επιτυχημένη αυτή ενέργειά σου. Το διάβασα πολλές φορές για να το ερμηνέψω και να βγάλω συμπέρασμα. Θίγεις πολλά σημεία, τα οποία θέλουν την απάντησή τους. Δεν μπορούν όμως σε ένα μόνο γράμμα να απαντηθούν όλες σου οι ερωτήσεις. Σήμερα σου απαντώ σε όσα ημπορώ και θα τα πάρω με τη σειρά όπως μου ‘ρχονται στο μυαλό και θα βγάλεις συμπέρασμα μόνος σου υπό οποίες συνθήκες εδημιουργήθηκε ο χαρακτήρας μου και πιστεύω θα με δικαιώσεις με τα δικά μου κριτήρια. Η μητέρα μου, απέκτησε τρία αγόρια. Κάθε ταξίδι του πατέρα μου και από ένα παιδί. Είμαι ο τρίτος κατά σειράν. Τα άλλα δύο πέθαναν μικρά, τα θέρισε τότε ο τύφος και η δυσεντερία. Δεν υπήρχαν τα μέσα της ιατρικής επιστήμης.