Όταν μου ζήτησαν να γράψω αυτό το βιβλίο και να το κάμω σύντομο, έπρεπε ν’ αποφασίσω με πόση ευρύτητα θα πραγματευόμουν το θέμα, κι αποφάσισα να το πραγματευτώ όσο ευρύτερα μπορούσα, με δεδομένο το χώρο που διέθετα. Αν περιοριζόμουν να εξετάσω την ιδεολογία με την πολιτική έννοια, θάπρεπε να παραμελήσω άλλες, ασαφέστερες μα όχι λιγότερο σημαντικές, έννοιες της λέξης. Μια πολιτική ιδεολογία δεν είναι αναγκαία ταξική, κι ωστόσο πολλοί πιστεύουν ότι οι πολιτικές ιδεολογίες είναι επηρεασμένες βαθιά από τις “ταξικές” ιδεολογίες κι ότι δε μπορούμε να τις κατανοήσουμε ορθά, αν δε δούμε πώς συμβαίνει αυτό. Όμως, όταν μιλάμε για “ταξικές” ιδεολογίες, μιλάμε για ιδέες και διδασκαλίες που είναι, ή θεωρούνται, “κοινωνικά καθορισμένες – κι έτσι περνάμε αναγκαστικά από τη μια έννοια της λέξης σε μιαν άλλη. Γι’ αυτό και μου φάνηκε καλύτερο να εξετάσω όλες τις σημαντικές έννοιες, έστω κι αν η προσπάθεια διαχωρισμού τους θα με υποχρέωνε να εγείρω δύσκολα φιλοσοφικά προβλήματα. Ευτυχώς, το χρέος μου ήταν μόνο να εγείρω τα προβλήματα και να εξηγήσω τη σημασία τους, χωρίς να προσπαθήσω να δώσω απάντηση.