Μια μελέτη για τη διαχρονική λειτουργία των ενδυμάτων ως υλικών μέσων έκφρασης των ποικίλων σχέσεων των ανθρώπων και των κοινωνικοϊστορικών δεδομένων. Το βιβλίο ασχολείται με την περίπτωση της ζακυνθινής ενδυμασίας, την οποία αποκαθιστά μορφολογικά και ερμηνεύει στην εποχή μετά την Ένωση με την Ελλάδα (1864) έως τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα (1910).

• Με ιδιόχειρη αφιέρωση.