Ο Ευριπίδης καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. […] Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεοτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.

Ηρακλής Μαινόμενος:
Μία από τις δύο τραγωδίες του μεγάλου τραγικού ποιητή που αφορούν στον μυθικό ήρωα Ηρακλή.
Ο Ηρακλής αφήνει τα παιδιά του στη Θήβα και κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει στη γη τον Κέρβερο. Η μακρά απουσία του δημιουργεί την υπόνοια ότι πέθανε. Ο Λύκος στρέφεται εναντίον των παιδιών του Ηρακλή, ο οποίος εμφανίζεται ξαφνικά και τα σώζει. Τότε η Ήρα εμβάλλει μανία στον ήρωα, ο οποίος σκοτώνει τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Μόλις συνέρχεται, θέλει να αυτοκτονήσει, αλλά τον σώζει ο Θησέας που έρχεται να τον καθάρει από το μίασμα.
Το έργο περιλαμβάνει το αρχαίο πρωτότυπο κείμενο, απόδοση στη νεοελληνική, εισαγωγή και σχόλια.