Menu
Η μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Θεατρογραφίες Ο Θάνατος και ο Ιπποκόμος του Βασιλιά. Μια σύγχρονη αφρικανική μεταγραφή της Αντιγόνης και της Εκάβης έχει ως κύριο άξονά της τρία θεατρικά έργα τα οποία εκ πρώτης όψεως δεν συνδέονται μεταξύ τους. Τα δύο ανήκουν στο είδος του κλασικού αρχαίου ελληνικού θεάτρου αλλά είναι από διαφορετικούς συγγραφείς και πραγματεύονται διαφορετικές έννοιες, ενώ το τρίτο, είναι έργο ενός Νιγηριανού θεατρικού συγγραφέα το οποίο γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Η σύνδεση μεταξύ αρχαίου ελληνικού θεάτρου βέβαια και αφρικανικής παράδοσης δεν είναι κάτι καινούριο, μιας και ακαδημαϊκοί, ερευνητές αλλά και καλλιτέχνες, κυρίως του 20ού αιώνα, προσπάθησαν να ανιχνεύσουν τις συνδέσεις ενός παλαιού κόσμου με ευθείες αναφορές σε υπάρχουσες «εξωτικές» κοινωνίες στις οποίες βρίσκονται ίσως ακόμη ίχνη της τελετουργίας, των ηθών και των εθίμων ενός χαμένου κόσμου‧ ανάμεσά τους, κοινωνικοί ανθρωπολόγοι αλλά και ο Πιερ Πάολο Παζολίνι, ο οποίος στις Σημειώσεις του για μια Αφρικανική Ορέστεια, πραγματεύεται την ύπαρξη στοιχείων αλλά και χαρακτήρων-ρόλων της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, στα σύγχρονά του αφρικανικά κράτη, τα οποία προσπαθούν να ισορροπήσουν στο τεντωμένο σκοινί μεταξύ της παράδοσης και της από-αποικιοκρατικοποίησης.
Το έργο του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1986) Wole Soyinka με τίτλο Ο Θάνατος και ο Ιπποκόμος του Βασιλιά, αποτελεί μια πολυδιάστατη σύγχρονη μεταγραφή των αρχαίων τραγωδιών που συνδέει με αριστοτεχνικό τρόπο τα στοιχεία που ενυπάρχουν στην Αντιγόνη του Σοφοκλή και την Εκάβη του Ευριπίδη, ως προς τις σχέσεις των δύο φύλων.
Το άρθρο γράφει η Στέλλα Παπακωνσταντίνου, Δραματολόγος, Πολιτικός & Κοινωνικός Επιστήμων
Η φωτογραφία είναι από την παράσταση του έργου στο Terra Kulture, την περίοδο Δεκέμβριος 2021-Ιανουάριος 2022
