Τα “Οργισμένα Νιάτα” επέδρασαν για πολλά χρόνια, στο αγγλικό θέατρο, γιατί για πολλά χρόνια, αυτοί που εκφράζανε τη μεσαία και την κάτω τάξη, παρουσιάζονταν σαν άνθρωποι που τους έλειπε το καλό γούστο, που υποκρίνονταν για να μοιάσουν με την ανώτερη τάξη στην κοινωνία κτλ. Ο Τζων Όσμπορν, έφερε καινούριο αέρα μ’ έναν άνθρωπο, που ανήκε στην εργατική τάξη αλλά ήτανε απαιτητικός, μορφωμένος, μπλαζέ, κυνικός και είχε ευφράδεια λόγου. Ο Τζίμμυ Πόρτερ, μιλούσε με πεποίθηση για το δίκιο του και ήτανε σε θέση να εκφράσει αυτό που τον βασανίζει. Μετά, ακολουθήσανε το παράδειγμά του πολλοί άλλοι άγγλοι συγγραφείς, όπως ο Γουέησκερ, ο Άρντεν, η Ντελάνυ, κι αυτή όλη η κίνηση, έφερε τους νέους κοντύτερα στο θέατρο και κίνησε το ενδιαφέρον τους τόσο, ώστε να αρχίσουν κι αυτοί να παρακολουθούν τις παραστάσεις του αγγλικού θεάτρου.