Η αξιολογότερη προσφορά του Καρατζιάλε είναι τα θεατρικά του έργα. Ο αριθμός τους δεν είναι εντυπωσιακός αλλά σε αυτές τις σκηνικές δημιουργίες αποκαλύπτονται τα ξεχωριστά χαρίσματά του. Πολέμιος του άγονου κοσμοπολιτισμού και της ψευδοϊδεαλιστικής φιλολογίας της παρακμής, που είχε αρχίσει να διαδίδεται στη χώρα του, ειρωνεύεται αλύπητα τη ρητορικότητα που ευνουχίζει τη δράση, και τον φτηνό συναισθηματισμό, που κρύβει την αλήθεια κάτω από γλυκερά ποιμενικά ειδύλλια. Η φράση του καλοδουλεμένη, βοηθάει τη δράση και παρακολουθεί τον ρυθμό της. Πολλές από τις γουστόζικες και γεμάτες ζωντάνια εκφράσεις του, έχουν περάσει πια στη γλώσσα της καθημερινής ζωής. Με ιδεαλισμό και τόλμη ασυνήθιστη για την εποχή του, μπόρεσε να ξεδιαλέξει από την τόσο σύνθετη πραγματικότητα καταστάσεις τυπικές, πρόσωπα χαρακτηριστικά που αποκαλύπτουν τη βαθύτερη ουσία της. Η κίνηση ή ο στερεότυπος εκφραστικός τύπος τονίζουν ιδιαίτερα τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα των προσώπων του. Οι σκηνικές οδηγίες, άφθονες και λεπτομερειακές, ολοκληρώνουν τη φυσιογνωμία και το ηθικό περιεχόμενό τους με ασυνήθιστη πλαστική δύναμη.