Πώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος τα 53 σχέδια που απαρτίζουν αυτόν τον τόμο; Σπουδές στο περιθώριο του βασικού έργου; Ημερολογιακές εγγραφές μιας έμμεσης αυτοβιογράφισης; Άτακτα θησαυρίσματα κεκτημένης δημιουργικότητας την ώρα της σχολής; Ο Χρόνης Μπότσογλου φαίνεται να παρακάμπτει τις κατηγοριοποιήσεις και να υποστηρίζει ότι, τελικά, πρόκειται για ένα νόθο είδος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κρατάμε στα χέρια μας μια μινιμαλιστική πινακοθήκη των ανθρώπων που συναναστράφηκε, άμεσα ή έμμεσα, ο ζωγράφος.