Η πρώτη επιλογή από το ημερολόγιο έγινε τον Ιούνιο του 1977, χωρίς καμία σκέψη για δημοσίεψη. Ήθελα να μοιραστώ με τους φίλους την αίσθηση του τραγικού, την ομορφιά και τη σοφία που ξεπηδούσε σκόρπια στο χείμαρρο που έτρεχε ασυγκράτητος απ το ταραγμένο μυαλό του συγκινητικού και συγκλονιστικού καλλιτέχνη. Δε θέλησα να μεταφράσω ολόκληρο τον χείμαρρο.
Πιστεύω πως δεν θα ωφελούσε σε τίποτε. Ίσως και νάβλαφτε. Να κούραζε ή να μπέρδευε. Να παρέσυρε και τα διαμάντια που κυλούσαν μέσα του.
Τώρα, το Φλεβάρη του 81, με μια πιθανή έκδοση σε βιβλίο να φέγγει κάπως, κάπου στον ορίζοντα, σκέφτηκα πώς θάταν καλό και σωστό να μεταφράσω και κομμάτια που μιλούσαν για περιστατικά της ζωής του, που είναι καλό να τα ξέρουμε. Σαν εκείνο, να πούμε, με τον Diaghilev στο φθηνό ξενοδοχείο και το πατημένο πορτοκάλι το πρωί στο πάτωμα. Αυτά..

Φλεβάρης, 81