Στα προηγούμενα έργα αυτής της σειράς, οι συγγραφείς έχουν αποδώσει τεράστια σημασία στα πραχτικά ζητήματα της καλλιτεχνικής αγωγής. Η σύντομη περιγραφή της παιδικής τέχνης στην εισαγωγή του βιβλίου «Πλευρές και τεχνική της παιδικής ζωγραφικής» θέτει τα πρωταρχικά προβλήματα, που η γνώση τους προετοιμάζει για το έργο του παιδαγωγού. Όταν γίνεται πραχτικός και ασκεί παιδαγωγικό έργο, θα θέτει στον εαυτό του, ωστόσο, ερωτήματα λιγότερο άμεσα και θα είναι εύκολο να βρει σ’ αυτή τη μελέτη το κεντρί για τις έρευνές του και τις αναζητήσεις του, ακόμα και μιαν απάντηση στις ανησυχίες του. Αυτό το βιβλίο κατανόησης – μάλλον παρά θεωρίας – είναι αρκετά κατάλληλο, γιατί δεν αποβλέπει στο να του επιβάλει μια προκαθορισμένη οπτική και γιατί δεν τον προσελκύει στο δρόμο των ψυχαναλυτών. Υποχρεώνει τον παιδαγωγό να επωφεληθεί από την ιδιαίτερη θέση του για να εξερευνήσει – παράλληλα με τις έρευνες της ψυχολογίας – τον παιδικό κόσμο στον οποίο έχει το προνόμιο να ανήκει.