Το δοκίμιο του μεγάλου δανού φιλοσόφου Σαίρεν Κίρκεγκωρ «Τα άμεσα ερωτικά στάδια ή το μουσικό ερωτικό» (1843), που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, είναι αφιερωμένο στην ιδιοφυΐα του Μότσαρτ και ιδίως στο αριστούργημά του, την όπερα Δον Τζοβάννι (1787). Το δοκίμιο του Κίρκεγκωρ καταπιάνεται με τη φιλοσοφική διερεύνηση της μουσικής του Μότσαρτ και όχι τόσο με το λιμπρέτο του. Γι’ αυτό και επικεντρώνεται στην προσωπικότητα του μουσικού Δον Τζοβάννι, με την έννοια του άμεσου καρδιοκατακτητή και όχι του στοχαστικού αποπλανητή. Για τον δανό φιλόσοφο ο Δον Τζοβάννι (που αποτελεί μετεξέλιξη του Δον Ζουάν του Μολιέρου) ενσαρκώνει το πνεύμα του αισθησιασμού στον κόσμο. Κατ’ αυτόν, ο Μότσαρτ ήταν ο πρώτος και τελευταίος μουσικοσυνθέτης που κατάφερε να συλλάβει τόσο αριστουργηματικά αυτή τη διάσταση του Δον Τζοβάννι στο ομώνυμο έργο.