“Ο Ραϋμόν Ραντιγκέ μοιράζεται με τον Ρεμπώ το φοβερό προνόμιο να είναι ένα φαινόμενο των γαλλικών γραμμάτων!” Η κρίση ανήκει στον Ζαν Κοκτώ και αφορά το μικρό αυτό βιβλίο που προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών για να γίνη, πολύ σύντομα, ένα κλασικό κείμενο της γαλλικής λογοτεχνίας. Το “Με το διάβολο στο κορμί”, εξεδόθη το 1923, έτος θανάτου του συγγραφέως, σε ηλικία είκοσι χρονών. Θέμα του μυθιστορήματος και κυριαρχούσα μορφή του είναι ο νεαρός Φρανσουά, που με παιδική ψυχή ζη μια παράφορη ανδρική περιπέτεια. Ο ίδιος ο Ραντιγκέ αρνήθηκε ότι στο βιβλίο του περιέχονται αυτοεξομολογήσεις. Μολαταύτα, το βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική ανάλυση. Η πρωτοτυπία της εμπνεύσεως, η διεισδυτική ψυχολογική ανάλυση των ηρώων και η ζωντανή περιγραφή, αφομοιώνονται με εκείνο το δημιουργικό αισθητήριο που συναντούμε στους μεγάλους συγγραφείς. Ο Ραϋμόν Ραντιγκέ συνδέεται με την παράδοση των γάλλων “ηθογράφων “, που αρχίζει με την Μαντάμ Λαφαγιέτ, συνεχίζεται με τον Σταντάλ και φθάνει ως τον Προύστ.