Παρά το θάρρος της απρόθυμης θέλησης τα μάτια της έπαιρναν από το χρώμα ένα λιτό μερίδιο

….

με λέξεις σηκώνουνε το βάρος της αλήθειας κι άλλοτε από τις απροσδιόριστες στιγμές του δισταγμού

αριστερότερα της καρδιάς ή λίγο πιο κάτω προς την οδό της αμαρτίας,τότε που ο χρόνος έφερνε μαζί του ως την αφή και της δικής μου επανάληψης