“Μας λείψανε τα πάθη. Αυτό ήταν που μας σημάδεψε. Ο αγώνας με τη μοίρα και οι ακατανίκητες ορμές μας ήταν άγνωστα”. Είναι τα λόγια ενός από τους ήρωες του βιβλίου, που θα ‘θελαν να ζήσουν ό,τι έζησαν ο Ορέστης κι ο Ιππόλυτος, ο Άμλετ κι ο Βέρθερος, μα δεν μπορούν – κι ούτε που θα τολμούσαν.
Μέσα από μια συνεχή εναλλαγή της αφήγησης -από το παρόν στο νεανικό παρελθόν- δίνεται η ιστορία ενός εφήβου της δεκαετίας του ’60, που, σαραντάχρονος άντρας τώρα, προσπαθεί ακόμα ν’ αντισταθεί στην καθημερινότητα, ενοχοποιώντας μόνο τον εαυτό του για τ’ ανεκπλήρωτα όνειρα.