Η Μεταπολεμική Πεζογραφία αποτελεί μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά εκδοτικά δεδομένα γραμματολογία-ανθολογία, καθώς δεν αρκείται στην απλή καταγραφή και εξέταση των συγγραφέων της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά επιτυγχάνει να προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της πεζογραφικής παραγωγής από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67. Συγκεκριμένα, στον Α΄ εισαγωγικό τόμο του Αλέξ. Αργυρίου μελετάται η εξέλιξη της μεταπολεμικής μας πεζογραφίας, πάντα σε στενή σχέση με το κοινωνικοπολιτικό και ιστορικό γίγνεσθαι του τόπου μας, ενώ στους άλλους επτά τόμους γίνεται ανθολόγηση, κατά αλφαβητική σειρά, 52 πεζογράφων (Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, Άρης Αλεξάνδρου, Ρένος Αποστολίδης, Θανάσης Βαλτινός, Βασίλης Βασιλικός, Εύα Βλάμη, Ιουλία Ιατρίδη, Γιώργος Ιωάννου, Τόλης Καζαντζής, Νίκος Κάσδαγλης, Νίκος Καχτίτσης, Μένης Κουμανταρέας, Μαργαρίτα Λυμπεράκη, Νίκος Μπακόλας, Σπύρος Πλασκοβίτης, Νίκος Πολίτης, Αντ. Σαμαράκης, Διδώ Σωτηρίου, Κώστας Ταχτσής, Στρατής Τσίρκας, Αντρέας Φραγκιάς, Μάριος Χάκκας, Γιώργος Χειμωνάς, Χριστόφορος Μηλιώνης κ.ά.). Για κάθε ανθολογούμενο συγγραφέα, πριν από την επιλεκτική παρουσίαση χαρακτηριστικών αποσπασμάτων του έργου του, παρατίθενται ένα πλήρες βιογραφικό σημείωμα, εργογραφία, επισταμένη κριτική παρουσίαση του έργου του, επιλογή βιβλιογραφίας, καθώς και αποσπάσματα από κριτικές που γράφτηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά κ.λπ. Επίσης, η σε βάθος μελέτη του κάθε δημιουργού συνοδεύεται από ένα πλουσιότατο εικονογραφικό υλικό (πορτρέτα, ομαδικές φωτογραφίες, χειρόγραφα δημιουργών, ιστορικά ντοκουμέντα, εφημερίδες, εξώφυλλα περιοδικών και εξώφυλλα πρώτων εκδόσεων, πίνακες ζωγραφικής, χαρακτικά κ.λπ.). Με αυτόν τον τρόπο, ο αναγνώστης, μέσα από τις 3.500 σελίδες του έργου, έρχεται σε επαφή και αποκτά μια συνολική εποπτεία της μεταπολεμικής πεζογραφίας, όπως αυτή του αποκαλύπτεται.
