Το βιβλίο Ταμάμα βραβεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη με το βραβείο Αμπντή Ιπεκτσή το 1992. Η τουρκική έκδοση χαρακτηρίστηκε best seller. Το ίδιο όμως βιβλίο οδήγησε την τουρκική εξουσία στην απόφαση να απελάσει τον συγγραφέα Γεώργιο Ανδράδη από την Τουρκία, στις 5 Δεκεμβρίου 1998. 

Δραματική ήταν η συλλογή αυτών των παιδιών. Τα παιδιά στο αντίκρισμα του Έλληνα παπά, δασκάλου και Τούρκου αστυνομικού, τους οποίους ούτε καν γνώριζαν, αρνιόντουσαν να τους ακολουθήσουν. Η ταλαιπωρία της εξορίας και η πείνα που πέρασαν θέριωνε μέσα τους τον φόβο να ακολουθήσουν άγνωστους ανθρώπους. Αγκάλιαζαν τους «θετούς» γονείς τους και με κλάματα ο αστυνομικός και με βία τα αποσπούσε για να τα πάρει και να τα φέρει στο στρατόπεδο. Η εργασία αυτή κράτησε εβδομάδες, μέχρις ότου συγκεντρωθούν όλα τα χαμένα ορφανά. Συγκινητική η σκηνή στην αυλή του άμοιρου Χατζή Εμίρ, του μπαλωματή παπουτσιών, όταν η επιτροπή έφτασε και στη δική του αυλή. Δύο χρόνια τώρα μεγάλωσε δίπλα του τα δύο ορφανά αγόρια και τα αγάπησε πολύ. Είχε οκτώ κορίτσια και κανένα αγόρι. Τώρα που απέκτησε δύο αγόρια, ήρθαν να του τα πάρουν. Έκλαιγαν τα δύο ορφανά, έκλαιγε και ολόκληρη η φαμίλια του Χατζή Εμίρ, αλλά ο νόμος είναι νόμος, ιδίως όταν αντιμετωπίζει αδυνάτους…