Τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας χαρακτηρίζει ο ασίγαστος αγώνας για λύτρωση από τους ξένους δυνάστες και τους ντόπιους εκμεταλλευτές. Η Επανάσταση του 1821 – 1829 υπήρξε η κορύφωση του απελευθερωτικού αγώνα και ένα από τα καίρια γεγονότα της περιόδου αυτής. Για την Επανάσταση και τον οργανωτή της, τη Φιλική Εταιρεία, έχουν καταχωρηθεί πολλές ιστορικές μελέτες και πληθώρα άρθρων στην ελληνική και ξένη ιστοριογραφία. Ωστόσο, πολλά ζητήματα που συνδέονται με αυτά τα γεγονότα δεν φωτίστηκαν ακόμα επαρκώς. Ιδιαίτερα ανεπαρκώς εξετάστηκαν τα ζητήματα που σχετίζονται με τη συμμετοχή του ελληνικού πληθυσμού της Ρωσίας στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας. Σε σύγκριση με τις άλλες εθνότητες του μη γηγενούς πληθυσμού, οι Έλληνες μετανάστες στη Ρωσία ήταν η πολυπληθέστερη εθνική οντότητα. Κι όμως ως τώρα δεν έχει γίνει μια ειδική ιστορική μελέτη για την εσωτερική διοίκηση των ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας, για τις οικονομικές συνθήκες της ζωής τους, τη συμβολή τους στην απελευθέρωση της Ελλάδας και την πολιτιστική – διαφωτιστική δραστηριότητά τους, για τη συνεργασία Ρώσων και Ελλήνων κ.λπ.