Η παράδοση λέει πως ο Μέγας Αλέξανδρος άνοιξε το στενό της Πρέβεζας και έκτοτε ο Αμβρακικός, από πλούσιος κάμπος με άφθονα βουβάλια και πρόβατα, μετατράπηκε σε θάλασσα, πλούσια σε ψάρια και όστρακα… Το υγρό στοιχειό καθόρισε την οικονομική και κοινωνική ζωή της περιοχής του Αμβρακικού. Η ανάπτυξη των λιμανιών της Κόπραινας και της Πρέβεζας ως αλιευτικών και εμπορικών κέντρων σηματοδότησε την συνύπαρξη της αλιευτικής δραστηριότητας, στον κόλπο και στις λιμνοθάλασσες, με την εμπορική δραστηριότητα. Με την τράινα ή το παραγάδι, τη γυροβολιά ή το πυροφάνι, τους βωλκούς ή τα καμάκια και τις καλαμωτές ή τις καμπάνες, οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών του Αμβρακικού ψάρευαν στον κόλπο, στα ποτάμια και στις λιμνοθάλασσές του. Από τη θάλασσα έβγαζαν τις κουτσουμούρες, τις γαρίδες, τις τσιππούρες και τα λαβράκια, τις γλώσσες, τα μελανούρια και τους σαργούς, τις συναγρίδες, τους ροφούς και τις σάλπες, καθώς και τα χάβαρα, τις πίνες, τα στρείδια και τα μύδια…