Ο πρώτος και ισχυρότερος συνδετικός κρίκος, που συνενώνει όλες αυτές τις εργασίες, είναι η αποδοχή της εξελικτικής διαδικασίας σε όλα τα πεδία. Η αρχή της εξέλιξης, που απέκτησε ιδιαίτερη σημασία κατά τον 19ο αι., δεν χαρακτηρίζει, ως γνωστό, μόνο τα φαινόμενα της επιστήμης, αλλά εκτείνεται και πέρα από αυτά. Για παράδειγμα οι κοινωνικοί μεταρρυθμιστές ή οι κοινωνικοί επαναστάτες, όπως οι μαρξιστές, βρήκαν στην επιχειρηματολογία της εξελικτικής ροής την πίστη προς την πρόοδο της κοινωνίας. Η εξελικτική θεωρία συνέβαλε συστηματικά στην παραπέρα ανάπτυξη της επιστημονικής μεθοδολογίας, επειδή η μελέτη της συγκέντρωσε από την αρχή επιστήμονες που είχαν έναν εμπειρικό προσανατολισμό. Τα συμπεράσματα από τις παρατηρήσεις και τα πειράματα δεν ώθησαν μόνο σε μία αναδρομική επέκταση των σχημάτων της εξέλιξης, αλλά και μετέφεραν τα πορίσματα αυτά στο χώρο των κοινωνικών επιστημών. Η εξέλιξη γίνεται τώρα η αρχή που διέπει το καθετί στο σύμπαν και στην κοινωνία.