Το μέλλον της Ανθρωπότητας ανήκει πια στη Φιλοσοφία και στην Επιστήμη, που έχει φυσική της κόρη την Τεχνολογία. Η Φιλοσοφία ανοίγει δρόμους, που η Επιστήμη με την Τεχνολογία έπονται, οι οποίες, όμως αν παρεκκλίνουν της ορθότητας, η Φιλοσοφία τις φρενάρει, γιατί είναι η μόνη που αποτελεί το φύλακα άγγελο της Ανθρώπινης ύπαρξης.
Ειδικότερα, η Αμφικτυονική Φιλοσοφία, σήμερα, στον ταραγμένο, αλλοπρόσαλο και απειλητικό κόσμο, που ζούμε, είναι το σωτήριο βάλσαμο για το ανθρώπινο γένος.
Η διαίρεση του πλανήτη γη δεν είναι ανθρωπολογική, αλλά γεωγραφική και, ως εκ τούτου, δεν χωρίζει από τους λαούς, οι οποίοι πρέπει να ζουν τον Αμφικτυονικό κόσμο του “Εμείς”, στον ιδεατό και δυνάμενο να πραγματοποιηθεί κόσμο της Οικουμενικής Συνύπαρξης.
“Ας είμαστε ρεαλιστές! Ας κυνηγήσουμε το ακατόρθωτο”. Έσεται Ήμαρ.
Δεύτε λάβετε, Αμφικτυονικό, Απολλώνιο Φως!