Το βιβλίο Ο Κερασοβίτης Άνδρας. Μνήμες και προφορική ιστορία καταγράφει προφορικές αφηγήσεις των ανδρών του χωριού που αφορούν τα προσωπικά βιώματα και τις μνήμες τους, ως Κερασοβιτών Ανδρών, ως ξενιτεμένων, μαστόρων, γαμπρών, πατεράδων, γεννηθέντων από το 1932 έως το 1967. Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν έπειτα από επιτόπια έρευνα στην Αγία Παρασκευή – Κεράσοβο Κονίτσης. Είναι το τρίτο κατά σειρά βιβλίο και αποτελεί συνέχεια των δύο προηγούμενων: Η Κερασοβίτισσα Μάνα και Η Κερασοβίτισσα Νύφη.

Ο Δημήτρης Τσούμπανος (γεν. 1941), Κερασοβίτης, ξενιτεμένος εδώ και πενήντα εννιά χρόνια στην Αμερική θυμάται «… ήμουνα δεκαοχτώ και μισό χρονών· στις 25 Ιανουαρίου έφυγα από το χωριό και όταν αποχαιρέτησα όλους τους δικούς μου και τους υπόλοιπους χωριανούς μπροστά στην εκκλησία του Αϊ-Δημήτρη, η γιαγιά μου η Κυράνω με δάκρυα στα μάτια με αγκάλιασε και φιλώντας με μου είπε: ‘‘Ώρα καλή, χρυσό μου. Εγώ δεν θα σε ξαναδώ. Να έχεις την ευχή μου!’’ Η αξέχαστη μανούλα μου Ελένη με αναφιλητά και πόνο στην καρδιά της μου έδωσε την ευχή της και μου είπε να μην ξεχνώ να γράφω γράμματα και να είμαι προσεκτικός. Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στον σεβασμό που θα πρέπει να έχω στους θείους μου Λεωνίδα και Μίνο, τα αδέλφια του πατέρα μου που με φέρανε στην Αμερική, και ποτέ μα ποτέ να μην ξεχάσω τις ρίζες μου. Λόγια όμορφα και σοφά από μία Κερασοβίτισσα γυναίκα και μάνα που μας ανέθρεψε με αρχές και με υπέρτερη αγάπη».