Η επί κεφαλής ρήσις αληθεύουσα περί των τεχνών, των επιστημών και των άλλων επιτηδευμάτων των αρχαίων αληθεύει ομοίως και περί της γλώσσης αυτών. Διότι εκόμισαν μεν ταύτην μεθ’ εαυτών τα πάλαι ποτέ από βορρά κατελθόντα Ελληνικά φύλα (άς ονομάζωμεν αυτά από τούδε ούτω προληπτικώς), αλλά κυρίως εν Ελλάδι ηδυνήθησαν να πλουτίσωσι, καλλύνωσι και διαμορφώσωσιν αυτήν τοιαύτην, ώστε να είναι κατά τον Κικέρωνα αξία να λαλήται υπό των θεών. Και ταύτης άρα η ιστορία, όπως και παντός άλλου έργου των παλαιών, διαφέρει ημίν, διότι και αύτη είναι κατά μέγα μέρος προϊόν ελληνικής διανοίας, ελληνικής φαντασίας, καθόλου ελληνικής ψυχής.