Στα “Κείμενα για πρόσωπα και βιβλία” του Σωτήρη Σόρογκα ο αναγνώστης θα συναντήσει αναφορές σε ποιητές και ζωγράφους, σχολιασμούς βιβλίων και συνεντεύξεις, πού έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε περιοδικά, εφημερίδες και βιβλία. Η ιδιαιτερότητα του προσωπικού ύφους πού χαρακτηρίζει την ζωγραφική εργασία του Σόρογκα αναδύεται εδώ και στον αφηγηματικό ή δοκιμιακό του λόγο. Θυμάται και περιγράφει με συγκίνηση τον πατέρα του. Αναφέρεται στον πάμφωτο και σκοτεινό Οδυσσέα Ελύτη στην διαρκή, επίμονη και επίπονη αναζήτηση του θαύματος. Στον ζωγράφο του ενστίκτου, Πάμπλο Πικάσο, διερευνά τις μυστικές εντολές για την δημιουργία των έργων του. Στην ποίηση της Κικής Δημουλά την απέραντη τρυφερότητα, που έχει ριζωμένο στον πυρήνα της το πένθος της ζωής. Στον Νίκο Εγγονόπουλο τη σχέση του με την βυζαντινή παράδοση. Στον Φώτη Κόντογλου την ικανότητα να φανερώνει σαν ραβδοσκόπος τα κοιτάσματα της πνευματικής μας κληρονομιάς. Στον Γιάννη Μόραλη την δύσκολη ζωγραφική διδασκαλία του για έναν ιδανικό δρόμο αναβάσεως. Στον Γιάννη Τσαρούχη την μυστηριακή συνείδηση και την γνήσια πνευματικότητά του. Για τους νεότερους ποιητές, η αγάπη και το ενδιαφέρον του αποκαλύπτει μια ιδιαίτερη οπτική στο έργο τους: Για τον Νάσο Βαγενά θα αναφερθεί στην βαθιά, στοχαστική και φυσικά αδιέξοδη αλήθεια της ποίησής του. Για τον Αντώνη Φωστιέρη ότι είναι ένας έξοχος τεχνίτης, μέγας χειριστής της γλώσσας και γνώστης μιας αφομοιωμένης υψηλής πνευματικής παράδοσης τόσο στην ποίηση, όσο και στον στοχασμό. Για τον Γιάννη Κοντό, ότι με το πένθος της ποιήσεώς του αποσύρεται σε μυστικές κρύπτες και συγκινησιακά βάθη υψηλής πνευματικότητος. Υπάρχουν επίσης σχόλια και κριτικές αποτιμήσεις για τρία βιβλία: Για τον αρχιτέκτονα καθηγητή Τάσο Μπίρη, τον ιστορικό τέχνης Τάκη Μαυρωτά και την ιστορικό Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ. Τέλος, τρεις συνεντεύξεις και μία ομιλία για τα 170 χρόνια του Ε.Μ. Πολυτεχνείου.