Η μελέτη αυτή εντάσσεται στην προσπάθεια του συγγραφέα να διαγράψει την παρουσία του παιδιού στη νεοελληνική ποίηση. Στηριζόμενος σε σύγχρονες θεωρίες της λογοτεχνίας, καταγράφει τις αντιδράσεις των ενηλίκων και της φύσης εξαιτίας του θανάτου ενός παιδικού, ανιχνεύει την παρουσία του παιδιού στον Ελύτη, χαρτογραφεί τη θέση του στο Βρεττάκο, δίνει το στίγμα του στο Λειβαδίτη και παρακολουθεί τη διαμόρφωση της φυλετικής του συνείδησης στη Βαμβουνάκη.