Οι αρχές της νεοελληνικής λογοτεχνίας είναι βυθισμένες, όπως οι ρίζες ενός μεγάλου δέντρου, στα βάθη της λαϊκής γλωσσολογοτεχνικής δημιουργίας του Μεσαίωνα. Γλωσσολογοτεχνική λαϊκή δημιουργία είναι η γλώσσοπλαστική δύναμη, που έχει ένας λαός να μορφώνει τη γλώσσα του σύμφωνα με τις ανάγκες του και τις συνθήκες της ζωής του, και παράλληλα να αποτυπώνει σ’ αυτήν λογοτεχνικές μορφές στον πεζό η έμμετρο λόγο.