Η Ηλέκτρα αποτελεί ένα από τα κορυφαία δράματα του Σοφοκλή και ξεχωρίζει για τον αριστοτεχνικό τρόπο με τον οποίο προωθείται η πλοκή, για τις έντονες ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων και για τη διάχυτη τραγική ειρωνεία. Η υπόθεση του έργου αφορά την επιστροφή του ξενιτεμένου Ορέστη στην πατρίδα του, προκειμένου να εκδικηθεί το φόνο του πατέρα του, του Αγαμέμνονα. Στο κέντρο όμως του δράματος βρίσκεται η αδελφή του Ορέστη, η Ηλέκτρα, η οποία ζει ακόμα στο παλάτι του πατέρα της, ως υπηρέτρια πια, υποχρεωμένη να υφίσταται διαρκώς την αδικία και να συμβιώνει με το δολοφόνο του Αγαμέμνονα και τη μισητή μητέρα της. Πρόσωπο ασυμβίβαστο, αλλά βαθιά βυθισμένο στην αδιέξοδη απελπισία του, η Ηλέκτρα δεν έχει άλλη ελπίδα από την άφιξη του Ορέστη.