Στην κωμωδία του αυτή ο Αριστοφάνης σατιρίζει τη μανία που είχαν οι Αθηναίοι για δικαστήρια και δίκες κι επιπλέον παρουσιάζουν τα ηθικά και κοινωνικά άτοπα της τότε δικαστικής καταστάσεως. Οι ίδιοι οι δικαστές που παρουσιάζονται ως χορός των Σφηκών, διακωμωδούν τους δικαστικούς θεσμούς. Η μετάφραση έμμετρος.

Η “Βιβλιοθήκη Φέξη Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων” ανατυπώθηκε από το Χρηματιστήριο του Βιβλίου.