Η Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου είναι το προτελευταίο από οχτώ μονόπραχτα που έγραψε ο Ν. Κ. στα χρόνια 63-73, όλα γραμένα στο πρώτο πρόσωπο, για έναν μονάχα ηθοποιό, και με κοινό χώρο την Ελλάδα των Συνταγματαρχών. Ελπίζοντας πως θα τα τυπώσουμε κάποτε σ’ έναν τόμο παραθέτουμε εδώ τους τίτλους των εφτά ανέκδοτων κομματιών: «εγώ, η Αντιγόνη» / «το διαβατήριο» / «η απαγωγή» / «ο άλος χαφιές» / «η νεκροψία» / «η εποχή των δολοφόνων» / «η απολογία του αστυνόμου Γιαννακάκη».