Ο κεντρικός ήρωας του έργου αγωνίζεται να πείσει τον εαυτό του και εμάς για την ταυτότητά του, όμως είναι αδύνατον να πείσει και να πειστεί για οτιδήποτε που να έχει σχέση με τον ίδιον. Για να μας βάλει αυτόν τον προβληματισμό, διάλεξε ο Στόππαρντ για κεντρικό του ήρωα κάποιον ασήμαντο Χένρι Καρρ που ζούσε στη Ζυρίχη στα 1918, ενώ ο Λένιν, ο Τζόις, ο Τσάρα και η Κρούπσκαγια περνούν μπροστά μας σαν σκιές. Ο Χένρυ Καρρ στο έργο δεν ξέρει περισσότερα για τον εαυτό του, απ’ όσα ήξερε ο Στόππαρντ για τον ήρωά του το 1974, δηλαδή ελάχιστα. Και ο ήρωας αγωνίζεται να θυμηθεί, φτάνοντας διαρκώς σε αδιέξοδο.
Με αυτόν τον τρόπο το έργο ανυψώνεται μέχρι το Παράλογο.

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΧΕΝΡΥ ΚΑΡΡ:Είναι ένας ηλικιωμένος κύριος ,εμφανίζεται ομως περισσότερο σε νεαρή ηλικία στις σκηνές που αντιπροσωπεύουν τις αναμνήσεις. Ντύνεται όσο κομψότερα γίνεται, προσέχοντας ιδιαίτερα την κοψιά του παντελονιού του. Κάτι τέτοιο άλλωστε ταιριάζει στη φυσιογνωμία του.
ΤΡΙΣΤΙΑΝ ΤΣΑΡΑ: Ο γνωστός Ντανταϊστής, στα 1917-18. Είναι ένας κοντός, μελαχρινός νεαρός, με πολύ παιδικό πρόσωπο. Χαριτωμένος (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται).Φοράει μονόκλ.
ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΫΣ: ο  συγγραφέας Τζαίμς Τζούς στα 1917-18 όταν ήταν 36 χρονώ. Φοράει σακάκι και παντελόνι από διαφορετικά κοστούμια.
ΛΕΝΙΝ: Ο Λένιν στα 1917, όταν ήταν 47 χρονώ.
ΜΠΕΝΝΕΤΤ: Ο υπηρέτης του Κάρρ. Πολύ φλεγματικός. Επιβλητική παρουσία.
ΓΚΟΥΕΝΤΟΛΥΝ: Αδελφή του Κάρρ (μικρότερή του). Νέα και ελκυστκή, αλλά και με αξιοσημείωτη προσωπικότητα.
ΣΕΣΙΛΥ: Επίσης νέα και ελκυστική, και με ακόμα πιο αξιοσημείωτη προσωπικότητα. Εμφανίζεται και σαν ηλικιωμένη κυρία.
ΝΑΝΤΙΑ: Η Ναντιέζντα Κρούπσκαγια, η γυναίκα του Λένιν, στα 1917, όταν ήταν 48 χρονών.