Το θέατρο του Χικμέτ, έντονα επηρεασμένο από τις πολιτικές επιλογές του, έχει τα χαρακτηριστικά του επικού θεάτρου, καθώς επιδιώκει την εξερεύνηση της ανθρώπινης ηθικής και την πυροδότηση της σκέψης του θεατή. Η Γελάδα είναι σύμβολο· συμβολίζει το όνειρο για οικονομική και κοινωνική εξέλιξη και ευμάρεια. Η μητέρα, με μια μικρή σύνταξη χηρείας, ονειρεύεται να δει την κόρη της σπουδαία τραγουδίστρια της όπερας και τον γιο της μεγάλο ποιητή. Πραγματικότητα θα γίνουν τα όνειρά τους μόνο εφόσον η παχιά γελάδα θα κατεβάζει γάλα που θα γίνει βούτυρο που θα πουληθεί. Σύντομα όμως η γελάδα αγιοποιείται και από σωτήρας μετατρέπεται σε δυνάστη τους.

Το έργο γράφτηκε στη Μόσχα το 1956 και θίγεται έντονα το ζήτημα της ατομικής ιδιοκτησίας που προβάλλεται από την μικροαστική ηθική ως υπέρτατη αξία, ικανή να διαλύσει, ωστόσο, τις ανθρώπινες σχέσεις και να υπονομεύσει κάθε αίσθημα αγνότητας και ειλικρίνειας.